30 Haziran 2010 Çarşamba

Üşeniyorum Öyleyse Yarın!

Bu ara ay sonu... İşi olan çoğu insan bir şekilde ay sonunu denkleştirmeye çalışıyor... Bu da aklıma bizim bir özelliğimizi getirdi. "Son dakikacı olmak." Evet okuyucu sana kötü bir haberim var huylu huyundan vazgeçmez ya biz de yatarız yatarız son dakikaya da sıkışımayı başarırız... Ben bunu en çok ödev, proje teslimlerinde yaşadım. Tabiki sınavlarıma da son dakikada çalışırım. Şimdi maddelerle son dakikaya kalan olan olayları anlatacağım:

1) Yapılacak iş önceden rahat yetiştirilebilecek şekilde verilir: Şimdi eğri oturup doğru konuşma zamanı geldi. O son dakikaya sıkıştırıp söylene söylene yaptığımız işler var ya; aslında bize çok önceden veriliyor ki zamanında başlarsak işleri rahat rahat yapalım.

2)Evdeki hesap nedense hiç çarşıya uymaz: Bize her yeni proje verildiğinde; her zaman söyleriz bu sefer programlı gideceğim ve son ana bırakmadan bütün işlerimi kafam rahat bir biçimde yapacağım; ama hiç bir zaman o rahatlığı bulamayız, ne zaman projeyi yapmak istesek hep bir şey çıkar, bu çok ilginçtir. Sonra bünye kendini bir salar, amaaaaan zaten çok zaman var elbet yarın başlarsam çok bir şey kaybetmem; bu gün yapacağım işi yarın yarınki işle birlikte hallederim programım aksamaz diye insan kendini avutur. Hayatın bir gerçeği avutmak projeyi yapmıyor; sadece erteliyor.

3) Son andan önceki anlar stres çanları çalmaya başlar: Yukarıda da yazdım ya; hep önceden yapmak isteriz; ama işimiz çıkar ilginç bir biçimde. Amma lakin son dakikalara göre o çıkan işlerimiz bir anda çıkmamaya başlar. Çünkü asıl işimiz o yapmamız gereken proje olmaya başlamıştır.

4)İşte o an proje tesliminden saatler önce: Bir an bir çok fikir gelir akla. Hayatımız boyunca bu kadar yaratıcı olamamışızdır.Acaba işi bıraksam mı, rapor mu alsam? Aniden diş ağrım mı başladı? Sonra da aman bir şekilde hallediliyor zaten denir; ama şu bir gerçektir ki son dakikalarda o adrenalin hormonunun verdiği gazla tamamen verimli bir biçimde çalışılır ve son saniyede , dakikada proje teslim edilir. Ne kadar doğru olur bilemeyiz; ama teslim edilmiştir o bize yeter:). Yapılan bir araştırmaya göre sınava son gün çalışıldığında konuların yaklaşık %80'i son dakikanın korkusuyla çalışılır; ama sınavdan asla 100 alamazsınız. Max alabilirseniz 80 alırsınız :) (kolay olmayan dersler için söylüyorum).

Gelgelelim bu işin zaralarına. Efendim bu iş ömürden ömür götürür. Çünkü insan çok stres olur ve bilindiği gibi de fazla stres bir çok hastalığın habercisi. Benden size bir öneri: Bu günün işine yarına bırakmayın :).

3 yorum:

  1. özgecik senin yazılarını keyifle okuyorum.seni çok kutlarım gözlemlerin çok güzel...dediğin gibi bugünün işini yarına bırakmamak gerekir ama maalesef insan oğlu işte bunu bile bile bazen bunu yapıyor her seferide yapmıcam bu sıkışıklığı daha yaşamıyacağım desede gün geliyor yine son noktada sıkışıp kalıyoruz.. o son noktayı özellikle ben seyahate çıkacağıma son 1 yada 2 saat içinde valiz hazırlarken çok yaşıyorum ve evde herkes tarafından tenkit ediliyorum ama bu böylede devam ediyor.... sevgiler...nurcan teyzen..

    YanıtlaSil
  2. Karikatür bütün yazıyı özet geçmiş =)

    YanıtlaSil
  3. teşekkür ederim efendim :)

    YanıtlaSil